Nöbetçi Eczaneler
Şiirinde Hakkari’nin doğasını, insanını ve kültürünü içten bir dille anlatan Emrah Şimşek, ayrılığının üzerinden yıllar geçmesine rağmen kente olan özlemini satırlara taşıdı.
İşte o duygulandıran şiir:
2017 Eylül’de tayinim çıktı,
Sordular ‘Neresi?’ dedim: Hakkari.
Önce bir sessizlik, sonra teselli,
Bilmeden eleştirdiler, Canım Hakkari.
Geçtik Van’ı, vardık Hakkari yoluna,
Dağlar sardı etrafımızı boylu boyuna
Yeni köprü, Depin Zap suyunla
Her karışını özledim, Canım Hakkari.
Ev arama derdi çekilmez oldu,
Elektrik gitti, sularımız dondu.
Bir de kışın karı yağdı da yağdı,
Karın, kışın özledim, Canım Hakkari.
Bercelan yaylası, Sümbül Dağı’nla,
Ne heybetli duruverdin karşımda.
Tırşik, Doğaba, Çorti aşınla,
Lezzetli yemeklerin, özledim Canım Hakkari.
Geldim, gördüm, sevdim, yaşadım,
Hem güzel hem zor günler geçirdim, durdum.
Dostlar, kardeşler, arkadaşlar edindim,
Ortamını özledim, Canım Hakkari.
Yaylalarında rüzgâr eser içimde,
Zap’ın sesi hâlâ çınlar düşümde.
Bir çocuk gülüşü, bir selam izimde,
O günleri özledim, Canım Hakkari.
Geceleri yıldız yağardı göğüne,Bir huzur sinerdi sessiz köyüne.
Dualar karışırdı ezan sesine,
Gönlüm sende kaldı, Canım Hakkari.
2021’de ayrıldım, hâlâ aklımda,
Sevgisi, hatırası gönlümde saklıda
Bir gün kavuşacağım o güzel yurda
Kucaklayacağım seni, Canım Hakkari.”
Emrah Şimşek’in kaleme aldığı bu şiir, Hakkari’de görev yapan birçok öğretmenin yaşadığı benzer duygulara da tercüman oldu. Şiir, sosyal medyada kısa sürede büyük ilgi gördü.